maandag 15 juli 2013

Authenticatie - De sleutel van privacy

"We willen niet afhankelijk worden van de VS of China." Zegt Neelie Kroes. Prism is laat zien hoe belangrijk onze privacy is, vindt zij. 

Begin vorig jaar stelde ik in mijn blog "Internetvrijheid in 2012 hoe vrij zijn we eigenlijk?al de vraag: "wanneer gaat het om criminaliteit? Als 141,3 telefoons afgetapt worden door overheid en providers door spionagesoftware (Carrier IQ ), zonder dat de gebruiker dat weet. Bijvoorbeeld. Aan welke kant van de grens van de gerechtigdheid ligt dat? Als overheden fundamentele rechten ten aanzien van privacy niet respecteren.En grote vendoren die veiligheid niet als hoogste prioriteit hebben (verborgen agenda van grote bedrijven) en een onderlinge strijd uitvechten met als hoofdprijs zoveel mogelijk winst. Over de rug van de consument."

En: "Zodra we door krijgen dat organisaties of overheden iets doen wat niet strookt met privacy wordt dit onmiddellijk gecommuniceerd." Dat klopt ook. Iedereen kent Prism. Lekker transparant.

Dus? Inderdaad. We willen niet afhankelijk zijn van wie dan ook. Waarom? Omdat we dan niet meer 'vrij' zijn. Van overheden met een bepaalde agenda en/of van cybercriminelen. Gelukkig dat we niet alleen Neelie hebben. Maar technische middelen die onze privacy beschermen. 

Google vraagt niet voor je niets je telefoonnummer.  Je moet je prive informatie immers goed beschermen! Ik kan het alleen niet goed volgen. Google volgt mij overigens prima. Je moet half gestudeerd hebben om de privacy settings van google in te stellen, maar gelukkig het kan wel. Je kunt bij Google:

1) niet inloggen met je profiel (of helemaal geen profiel maken). Niet echt handig want je hebt dit voor allerlei social media accounts etc nodig.
2) je kunt 'incognito' surfen bij Google Chrome; dat is even zonder dat je gevolgd wordt dus. Even op de 3 streepjes rechtsboven klikken en in het dropdown menu Nieuw incognitovenster klikken.
3) Login bij Google en ga naar google.com/history. Klik dan op het wieltje rechts in het scherm en selecteer instellingen. Nu kun je de webgeschiedenis uitschakelen.
4) Google verzoeken prive informatie te verwijderen, middels een speciaal formulier.

Maar ik vul liever mijn telefoonnummer niet in bij google. Ze zijn erg goed in 'crawlen' en 'indexeren' en vinden 'telefoonnummers' niet horen tot prive informatie. Dus als anderen dit online zetten, halen zij het er ook al verzoek je hierom, niet af. En weet je niet meer wat je allemaal afneemt bij Google? Google houdt niet voor niets werkelijk alles bij! Kijk https://support.google.com/accounts/answer/2478305?hl=en dan zie je precies welke diensten je allemaal gebruikt.

Waarom vraagt Google je telefoonnummer dan? Omdat ze hiermee TFA kunnen aanbieden. oftewel Two Factor Authentication. Hier vertelt Google je er alles over http://goo.gl/DFLnS.
Don't you love transparancy?


In elk geval, we kunnen onze privacy beschermen middels authenticatie. Als we eerst weten hoe we ons zelf tegen het 'volgen' van Google kunnen beschermen en TFA toepassen (waarbij ik liever kies voor een andere oplossing, maar dat is geheel persoonlijk) hebben we weer 2 stappen gezet richting onafhankelijkheid.

donderdag 31 januari 2013

Op basis waarvan maakt de overheid en wetgever beslissingen t.a.v. digitale veiligheid?


Als de overheid de digitale ontwikkelingen juridisch niet bijhoudt, hoe kunnen ze dan beslissingen nemen over maatregelen voor een veilig internet?

Aaron Swartz is het voorbeeld van het belang van goede wetten. Niet zodat we allemaal weten wanneer we iets doen wat goed of niet goed is, maar zodat overheid en wetgevers alleen iets kunnen bestraffen wat bedreigend is voor onze veiligheid. De internet wereld is niet te vergelijken met de fysieke wereld. De digitale wereld verandert zo snel dat wetten snel verouderen en vrijheid beperken en burgerrechten aantasten. "Given that neither lawmakers nor law-abiding citizens have the luxury of halting the digital revolution in order for policy to "catch up," we cannot afford to wait for a more opportune moment to act". Aaron liep tegen zo'n grens aan. 

Er zijn twee dingen die opvallen. Ten eerste, in dit specifieke geval, wilde Aaron kennis en informatie opgeslagen bij JSTOR wat betaald was uit publieke gelden, ook beschikbaar maken voor het publiek. JSTOR heeft ook begin januari 12.000 artikelen gratis beschikbaar gesteld en liet de aanklacht tegen Aaron vervallen. Hiermee gaven ze hem dus eigenlijk gelijk. Als tweede punt, dat in het algemeen de discussies rondom de verouderde wet, de internationale ontwikkelingen (maar ook nationale, zoals Haren), bedreigingen en cybercriminaliteit online, etc. bewijzen dat de overheid en wetgever er beter aan doen om samen te werken met white hats i.p.v. deze tegen te werken. Internationale organisaties onderstrepen dat het beperken van de internet vrijheid daarentegen niet de oplossing is "WEF said imposing restrictive laws would not be a positive way of extinguishing digital wildfires".

Is het omdat wij niet te slim moeten worden, dat het delen van kennis en informatie geforceerd moet worden? Is het omdat de autoriteit niet aangetast wil worden in haar macht, dat regels zo vaag mogelijk blijven zodat vervolgers ze zo kunnen inzetten als het uitkomt voor de autoriteiten? Zijn dit voorbeelden die bewijzen dat de macht die wij als gebruikers krijgen, waarbij we transparantie afdwingen van machthebbers, getracht wordt met man en macht aan banden te leggen? 

White hats en strijders voor internet vrijheid zijn er niet voor niets.  Zij zorgen ervoor dat we weten hoe we ons moeten beschermen. Zij leggen de informatie bloot nodig voor de ontwikkeling van wetten passend bij de digitale wereld. Waarop je maatregelen baseert en beslissingen t.a.v. een veilig internet neemt. Omdat ze alles bloot leggen. Iedere vorm van regels en wetten t.a.v. Digitale veiligheid, die wijzen op het behoud van de macht, hebben een ander e doelstelling, dan het beschermen van onze veiligheid. Waarom zou je anders vrijheidstrijders straffen? Larry Page: "I think that governments fight users' freedoms at their own peril." Het beschermen van onze veiligheid is niet het beperken van onze rechten. Laat staan mensen hiervoor te vervolgen en straffen te geven die met het oog op echte criminaliteit niet eens in verhouding staan.

Zoals Larry Page onlangs betoogde, we moeten ons gezamenlijk inzetten voor een betere wereld: "Ik heb het gevoel dat er talloze kansen in de wereld zijn om technologie in te zetten voor het verbeteren van het leven van mensen." 


Hoe?
2) Educatie: als je de digitale wereld begrijpt, kun je de vrijheden en rechten verdedigen en anderen overtuigen zich hierbij aan te sluiten.



dinsdag 15 januari 2013

What really needs protecting...

Aaron Swartz


Ter nagedachtenis 
'he was a fiery young man spearheading the internet freedom movement'.


Je beschermt om te zorgen dat er niets verkeerd gebeurt
Dit is slechts 1 richting en geeft de vraag
de zwakken of de sterken?
En met welke meetlat meet je wat?

Wat is verkeerd, wat is goed en in welke vorm?
Wie bepaalt, wie zorgt, waarvoor?
Of zit de eigen zwakheid in de kracht
ingekapseld in de macht
van de perceptie van de norm?

Bescherming geeft vrijheid
Wanneer ontplooien ruimte krijgt
De kracht ligt in het zien van het zaadje en
haar ontplooing in de overlevingsstrijd

Bescherming van talent
Is anders kijken dan je dacht
en is mogelijk als je wat niet is en kan zijn als spiegelbeeld van elkaar ziet
zo krijgt talent een kans en wordt onze kracht. 

Laten we het talent dat we in potentie hebben, de omgeving bieden om zich te ontwikkelen. Laten we onze kracht bundelen voor een betere wereld en diegene hiervoor vechten beschermen. Laten we hier met elkaar in investeren.

"The world is robbed of a half-century of all the things we can't even imagine Aaron would have accomplished with the remainder of his life."

Lees ook Stefan's blog.


woensdag 19 december 2012

Mobile devices zijn het doelwit van 2013 - 650% groei van malware voor het Android platform in 2012

Let's get connected?!

Digitale kolonisatie: De fysieke ruimte in de digitale wereld doet er niet meer toe, waar het om draait is de hoeveelheid gegenereerde informatie van de doelgroep. Meer informatie betekent meer betalende klanten voor het gebruik van bijvoorbeeld benodigdheden/opslag en meer klanten die betalen voor het gebruiken van informatie die gegenereerd is aan de hand van gebruikersinformatie. Hoe meer informatie (reputatiescanner) des te betrouwbaarder de informatie voor betalende klanten (reclame), wat leidt tot meer gebruik van benodigdheden/opslag en meer betalende klanten. Hoe vaak kan dezelfde informatie worden gebruikt om inkomsten te genereren?

Daar komt het internet goed van pas en dat is waar het om draait in het huidige digitale tijdperk; met welk stuk van het web en/of software scoor je goed en trek je grote hoeveelheden gebruikers en daarmee informatie? We gaan van een kennis- naar een informatiesamenleving. Maar de digitale wereld werkt niet hetzelfde als de fysieke wereld. We zijn er onbekend mee en dat betekent dat we steeds kwetsbaarder worden. Beveiligingsproducten maken gebruik van reputatie scanning, waarbij de eerste die een infectie oplopen helpen om de andere gebruikers beschermd te houden. Maar andersom werkt dit natuurlijk ook en hier maken malware schrijvers dankbaar gebruik van.

Chipfabrikant Intel kocht leverancier van ICT-beveiliging McAfee en lanceerde de eerste mobiele telefoon afgelopen zomer.  Microsoft (met Essentials) werkt strategisch samen met Nokia en heeft Skype gekocht, Google nam het bedrijf VirusTotal over en lanceert een mobiele telefoon (en tablet) en Facebook wil Whatsapp kopen en introduceert een nieuwe vorm van SMS-en. Zelfs Canon heeft 3G… Moeten we nu blij worden van deze ontwikkelingen? Hoe zit het met de beveiliging van al deze mogelijkheden die aangesloten zijn met het web? Producenten slaan het beveiligingsaspect over, want als gebruikers al hun bezigheden kunnen linken met elkaar, groeit de informatie voor de producent. De strategie draait van ‘gescheiden en incompatible’ naar geïntegreerd en compatible’ binnen het merk. Let’s get connected!

Met BYOD of CYOD in 2012, om het risico weer een beetje te beperken, gaan we in 2013 naar mobiele telefoons die gemakkelijk informatie delen met (andere) applicaties en platforms. De mobiele telefoon is al lang niet meer alleen om mee te bellen. Het apparaat fungeert ook als PDA, camera en gps. We gebruiken het om te gamen, muziek en video’s te downloaden en af te spelen, mobiele tv te kijken en onze bankzaken te regelen. De malware schrijvers worden er in elk geval wel blij van. Veel informatie is relatief gemakkelijk te verkrijgen en dat levert wat op.

Kwetsbaarheid mobiele platform
In het laatste jaar is er een spectaculaire toename in de hoeveelheid malware voor het mobiele platform geweest. Voorlopig wordt het meeste geld verdient door software die naar dure 0900-nummers sms’t. Het is te verwachten dat, met alle mobiele bankingapplicaties het niet lang zal duren voordat de eerste Android gebruikers te maken krijgen met geld-kapende malware. Niet alleen smartphones zijn vatbaar, ook het gros van de tablets draait op Android. Password Stealers zijn in absolute gevallen de grootste bedreiging, maar mobile malware groeit explosief, waarmee het de bedreiging van 2013 kan worden.
Toch denken veel mensen wel heel eenvoudig over het (niet!) beveiligen van de mobiele telefoon. Veel gebruikers van smartphones hebben geen antivirus geïnstalleerd, hebben Bluetooth en Wi-Fi altijd aan staan en bewaren privacygevoelige informatie en documenten op de telefoon.  Dat is wel heel naïef.  Want iedere ingang met een netwerk creëert weer een nieuwe mogelijkheid voor de cybercrimineel, voor iedereen. Dat zien we terug in de groei in besmettingen die wij maandelijks in onze nieuwsbrief rapporteren. Het is belangrijk om je middels zo'n nieuwsbrief waar ook de laatste trends in staan, op de hoogte te blijven. Je weet niet wat je niet weet, maar dat wil niet zeggen dat het er niet is. 

(Bron: Virusbulletin)

maandag 3 december 2012

Pakt de cybercrimineel jou?



“Mediawijs word je door voorlichting. Niet door ervaring “, stelt Nienke Ryan van online beveiligingsexpert SpicyLemon. “ Voorlichting is de enige weg om kennis over digitale waarden en normen én rechten en plichten verder te ontwikkelen.” SpicyLemon start bij de meest kwetsbare groep: kinderen. “We willen en moeten kinderen gereedmaken voor het digitale tijdperk.” 

Kinderen kunnen en doen al heel veel op het internet, maar laat je ze proefondervindelijk alles ontdekken? Ryan: “Wij lichten kinderen liever voor, zodat ze niet voor onaangename verrassingen komen te staan. Tijdens onze gratis gastlessen in het basis- en voortgezet onderwijs, laten we door een simpel rekensommetje zien dat een Facebook-bericht zomaar naar 40.000 mensen kan worden gestuurd.” Zo geeft SpicyLemon kinderen inzicht in het 'spiegeleffect' van internet en laten zij zien dat het world wide web eigenlijk elke computer met elkaar verbindt. Hierdoor begrijpen kinderen hoe gemakkelijk informatie kan worden verspreid. Ook informatie die ze liever voor zichzelf houden.

Cyberpesten 
SpicyLemon besteedt bovendien veel aandacht aan cyberpesten tijdens de gastlessen. Ryan: “Ongeveer 60.000 jongeren van 9 tot en met 16 jaar worden gepest via internet*. De gevolgen kunnen ernstig zijn. Met de kinderen hebben we een open gesprek over dit onderwerp, zodat het besef ontstaat welke impact cyberpesten op slachtoffers kan hebben. En wat je kan doen als je gepest wordt.”

SpicyLemon heeft inmiddels bijna 1000 leerlingen getraind, ook op het gebied van oplossingen. Hierdoor worden kinderen weerbaar(der). Ze worden niet alleen geïnformeerd over antivirusinstellingen, maar ook bijvoorbeeld over hoe je iemand op Hyves kunt blokkeren of aangeven.

Nederlanders gebruiken vaak gratis software
Behalve voorlichting, vindt SpicyLemon de inzet van beveiligingstools van belang. “Alleen experts kunnen ontwikkelingen op het gebied van cybercrime volgen en ons ertegen beschermen”, stelt Ryan. “Het is dan ook schokkend dat maar 25% van de ouders tools gebruikt om hun kinderen veilig online te laten zijn*.” Ryan is tevens bezorgd over de populariteit van gratis beveiligingssoftware. “De juiste bescherming vinden tegen cybercriminelen is heel specialistisch werk. Gratis tools lijken een goede oplossing, maar gratis heeft nooit natuurlijk nooit dezelfde kwaliteit. Het baart me dan ook zorgen dat Nederlanders maar liefst twee keer zoveel gratis internetbeveiliging gebruiken dan de rest van Europa.” De negatieve effecten hiervan ziet SpicyLemon terug in haar maandelijkse rapportage over besmettingen in Nederland.

Vangdecyberboef.nl
Tenslotte staat het bespreekbaar maken van internetgebruik centraal bij de voorlichting aan kinderen, docenten en ouders. Ouders weten vaak niet wat kinderen doen en wat ze ervaren. Terwijl kinderen voor de informatie van hun ouders wel open staan. Middels een door SpicyLemon geïnitieerd online spel (www.vangdecyberboef.nl), kunnen ouders samen met hun kinderen een hacker opsporen. Zo maken ze kennis met mogelijkheden die cybercriminelen gebruiken en wordt het onderwerp internet binnen het gezin bespreekbaar.

SpicyLemon vindt het belangrijk dat kinderen zich bewust worden van online gevaren, maar ook ouders, docenten, de wat oudere computergebruiker én het bedrijfsleven staan in diverse voorlichtingsprojecten centraal. Ryan: “Iedereen moet kunnen genieten van alle mogelijkheden die de digitale wereld ons biedt. Zodat het internet ondersteunt in het ontwikkelen van ieders persoonlijke groei en doelstellingen. Dat is onze missie.”

·       Meer informatie over gastlessen op: www.spicylemon.nl
·       Voor vragen over alle voorlichtingsprojecten: educatie@spicylemon.nl
·       Probeer de cybercrimineel te ontmaskeren: www.vangdecyberboef.nl
·      Voor de laatste digitale ontwikkelingen en bedreigingen, schrijf u in op de nieuwsbrief: www.spicylemon.nl

vrijdag 17 augustus 2012

De politiek op de bandwagon van amusementsbranche om internet censuur te formaliseren


Internet censuur houdt de gebruiker gevangen
Van klein houden is nog nooit iemand groot geworden


Google kan worden verboden om artiestennamen of songtitels door middel van autocomplete aan te vullen met 'piraterijtermen' als 'torrent', 'MegaUpload' en 'Rapidshare'. Dat heeft de hoogste gerechtelijke instantie in Frankrijk bepaald. Het Franse Cour de Cassation geeft aan dat Google stappen moet ondernemen om te voorkomen dat illegaal downloaden bij een zoekactie aangemoedigd wordt.
Het is al even bezig, maar nu zijn het zoekmachines die een rol gaan spelen bij het reguleren van het internet. Maar daar houdt het niet op. In Duitsland verkopen gemeentes gegevens van burgers. Die wet werd in een paar minuten aangenomen en niemand die bezwaar maakte. Tot het te laat was. Voor wie is het internet eigenlijk? In Engeland gebruikt British Airways het internet om allerlei prive gegevens op te zoeken van hun klanten, ongevraagd. Wie mag wel alles op het internet en wie mag wat niet? En wie bepaalt dat? Is er een wetboek nodig voor de digitale wereld of volstaat het gebruik van het huidige voor de digitale wereld?

Internet geeft ons de mogelijkheid om ons continue te ontwikkelen, kennis te vergaren en te delen. Niet door een aantal instanties en organisaties wel en voor het individu niet. Want als die ontwikkeling ons ontnomen, worden we klein gehouden. En van klein houden is nog nooit iemand groot geworden. Velen zien internet als een fundamenteel recht. We moeten volwassen worden in ons gebruik door goede begeleiding, informatie en bewustzijn, niet klein gehouden worden door censuur.

Als we onze kinderen leren te laten deelnemen aan het verkeer, dan begeleiden we hen daarin. Zonder enige begeleiding kunnen de gevolgen immers immens groot zijn. Dus we leggen kinderen de verkeersregels uit en oefenen eerst samen op de stoep. Vervolgens geven we ze, stapje voor stapje, steeds meer vrijheden. Zodat zij uiteindelijk zelfstandig aan het verkeer kunnen deelnemen. Veilig.
Zo werkt het ook bij internet, zo blijkt uit het onderzoek van de internationale organisatie EU Kids Online gehouden onder 25000 Europese kinderen. Als je de digitale vaardigheden vergroot leer je internetgebruikers hoe ze om moeten gaan met het internet. Beperk de mogelijkheden van internet niet, maar vergroot deze juist. Informeer en begeleid. Zorg er met z’n allen voor dat iedereen de digitale wereld ‘begrijpt’. De overheid moet niet reguleren maar investeren. In kennis en onderwijs, zodat we een omgeving creëren van collectieve vrijheid waarin we ons volop verder kunnen ontwikkelen. Wij moeten niet lijdzaam toezien en alles laten gebeuren, zoals het voorbeeld in Duitsland duidelijk maakt, wachten tot het te laat is. We moeten zelf zorgen dat onze internet vrijheid veilig is. En als we willen weten of het allemaal wel meevalt, moeten we even vragen aan de Chinezen hoe zij het ervaren…

woensdag 29 februari 2012

Waar is mijn vrijheid online?

Beperk de mogelijkheden van het internet niet 

Internet geeft ons vrijheid, velen zien internet als een fundamenteel recht.  Maar onze online vrijheid wordt bedreigd. Door regulerende activiteiten van de overheid om bijvoorbeeld economische of intellectuele belangen te beschermen. Of om politieke redenen en macht.  Welke vrijheden ons precies worden ontnomen, dat weten we vaak niet. Dus, waar is mijn online vrijheid? Maar ook: wanneer is de vrijheid die je hebt op het internet om te doen wat je wil in strijd met de wet? Het evenwicht is vaak zoek; de mogelijkheden van het internet en daarmee de rechten van de mens worden beperkt, bijvoorbeeld ten gunste van het auteursrecht. Daarom is actie vereist! Beperk de mogelijkheden van het internet  niet, maar vergroot deze juist. De overheid moet flink investeren in kennis en onderwijs, dat zorgt voor evenwicht. Vanuit dit oogpunt investeert SpicyLemon op gebied van beveiliging al jaren in gratis gastlessen op basisscholen en voortgezet onderwijs. Urgentie is overigens vereist, want we lopen in Nederland al behoorlijk achter! 

Fundamenteel recht
Volgens een onderzoek, uitgevoerd door BBC World Service onder ruim 27 duizend volwassenen in 26 landen, vindt bijna 80% van de internetgebruikers dat zij door het internet meer vrijheid heeft gekregen.  Zij zien het internet als fundamenteel recht. Het merendeel van de respondenten vindt dat internet niet gereguleerd moet worden door de overheid (53%). Hoewel ze zich wel zorgen maken over fraude (32%), gewelddadige en schadelijke content (27%), bedreiging van de privacy (20%) (zie onze blog over privacy), censureren van de overheid (6%) en de (overheersende) aanwezigheid van bedrijven (3%). 

Duidelijk is dat het merendeel van de ondervraagden vindt dat het grootste 'gevaar' die de 'nieuwe' vrijheid internet biedt, schuilt in regulerende activiteiten van de overheid. Deze kunnen om verschillende redenen door overheden uitgevoerd worden. Zoals politieke redenen en macht, wat met name bij onderdrukkende en autoritaire overheden gebeurt. Maar ook vanwege sociale normen en waarden (bijvoorbeeld 4chan en gewelddadige content) kunnen overheden besluiten beperkingen (social filtering) op te leggen. Bedreiging van de veiligheid (zoals Wikileaks of muslim brotherhood) is een reden voor overheden om  sites en informatie te weren. Daarnaast worden netwerktools beperkt door overheden (zoals anonymisers en youtube) om gebruikers mogelijkheden te ontnemen, die het internet biedt. Ook kunnen bepaalde diensten niet 'vindbaar' zijn voor internetgebruikers van een bepaald land of gebied, omdat dit tegen de economische belangen in gaat van (grote) instanties (bijvoobreeld VoIP). En worden er beperkingen opgelegd om intellectueel eigendom te beschermen door sites te blokkeren die het auteursrecht schenden (denk aan The Pirate Bay en Skype). Daarbij komt dat de overheden die beperkingen opleggen, hiermee niet te koop lopen. Het is dan lastig om te achterhalen welke vrijheden je allemaal ontnomen worden.

In strijd met de wet
Wanneer ben je in overtreding als je gebruik maakt van de vrijheden op het internet? Cybercriminaliteit is niet wezenlijk verschillend van een conventionele wetsovertreding. Het gaat in allebei de gevallen om een overtreding, en daar staat een sanctie van de staat tegenover.
Dus als daar de grens ligt, is er in veel gevallen geen sprake van een criminele activiteit. Waarom worden netwerk tools beperkt of diensten verboden die wellicht in strijd zijn met de economische belangen van bepaalde instanties, maar die voor de gebruiker wel een mogelijkheid bieden om op een veel economischer wijze te communiceren of informatie en/of kennis uit te wisselen? En waar ligt de grens van social filtering? Maar misschien nog wel belangrijker; wie bepaalt die grens eigenlijk? Wanneer ben ik in overtreding als ik doe wat ik wil doen? Dus, wanneer moet mijn vrijheid ingeperkt worden? 
Een vrij persoon is iemand die van binnenuit zelf zijn eigen wensen en interesses verandert, ontwikkelt en bepaalt. Wil dat zeggen dat wat ik wil in verband staat met de vrijheid die ik heb? Dus als mijn wensen en interesses verminderen, vermindert ook mijn behoefte aan vrijheid? Dat lijkt op 'negatieve vrijheid', waar overheden momenteel druk mee bezig zijn: hoeveel ruimte mag een individu tot zijn beschikking hebben, om te doen of te zijn wat hij  in staat is te zijn zonder dat de overheid zich hiermee bemoeit? Dit terwijl internetgebruikers juist aangeven in genoemd onderzoek, dat zij de vrijheid van het internet als fundamenteel recht zien. Ze willen geen regulatie door de overheid!
Met andere woorden; gebruik willen kunnen maken van de mogelijkheden (en het ontbreken van beperkingen) om te doen wat ze willen. Dat noemen zij 'vrijheid'.

Maar is het vrijheid als je acteert op basis van interne restricties? Want wat wij in de westerse wereld 'vrijheid' vinden, wordt weer anders ervaren dan in het Midden-Oosten. Het verschil zit echter niet in de inhoud waar je vrij in wilt zijn, maar hoe je tot die inhoud bent gekomen. Als je volledig op de hoogte bent van alle mogelijke en redelijke opties, om dan tot de wens te komen te conformeren, kan gezien worden als vrijheid om tot zelfontplooiing. 

Kennis en informatie bepalen het evenwicht
De overheid is door middel van onderwijs en informatievoorziening in staat de ontwikkeling van bepaalde wensen meer in evenwicht te laten zijn met de grens wanneer wat je doet een overtreding is van de wet. Uiteindelijk hebben we elkaar nodig om informatie te delen. Gestimuleerd door een omgeving waarin men geniet van collectieve vrijheid. Door de mogelijkheden van het internet niet te beperken maar te vergroten (stimuleer bijvoorbeeld modellen om IP te laten delen zonder auteursrechten te schenden) kan de flow van informatie meer mensen bereiken. En dat draagt weer bij aan de individuele vrijheid en kennisontwikkeling, zodat mensen tot zelfontplooiing kunnen komen. Dit draagt bij aan een positieve ontwikkeling van onze innovatieve capaciteiten.

De overheid moet niet te lang wachten om hiermee aan de slag te gaan. Want Nederland loopt achter als het gaat om hacken. We hebben een enorm tekort aan IT-beveiligingsexperts. Volgens prof. dr. Ir. Herbert Bos, de kersverse ‘beveiligingsprof' aan de VU, trekken bedrijven zijn studenten bijkans uit de collegebanken weg

De vraag naar kennis en innovatieve capaciteiten is groot. Niet alleen in ons land, maar ook wereldwijd. Laten we ons druk maken over het creeren van online vrijheid en mogelijkheden om deze behoefte in te vullen en kennis ontwikkeling te stimuleren.