De digitale wereld; ik heb deze al eens vergeleken met het Parijs van 500 jaar geleden. Waar we nog zochten naar een goede infrastructuur om een samenleving op te bouwen die voortgang stimuleerde en ruimte bood om het individu zich te laten ontwikkelen. Heel lang geleden gebeurde dit op kleine schaal, in kleine groepjes mensen die samen een stam vormden. In de middeleeuwen deden we dit al in veel groter verband en inmiddels kunnen we wereldwijde verbindingen leggen. We staan op de rand van een 'revolutie' waarbij we gezamenlijk en wereldwijd kunnen communiceren en samenwerken. En tegenwerken. Maar, zonder die tegenwerking is er ook geen incentive om vooruitgang te boeken.
Je ziet het al in de ontwikkeling van apps. Met een online scanner kun je bekijken of een app veilig is. Daarnaast is het belangrijk om te ‘onderzoeken’ hoeveel mensen de betreffende app hebben gedownload en wat de feedback is. De kracht van de massa is groot. Bovendien worden er apps ontwikkeld vanuit de gebruikersgemeenschap. De oplossingen zijn passend, de creativiteit is bewonderenswaardig. Ook die van cybercriminelen, overigens. Door middel van samenwerkingsverbanden en zelfontwikkeling schrijven zij steeds ingenieuzere codes. De digitale wereld maakt meer en meer onderdeel uit van ons leven. Ineens is digitale veiligheid niet zomaar meer een noodzakelijk kwaad, maar een vereiste. Om jezelf of je organisatie te beschermen én de continuering te waarborgen.
Wat zijn waarden en normen eigenlijk? Cybercriminaliteit kent veel vormen. De vraag is: wanneer gaat het om criminaliteit? Als 141,3 telefoons afgetapt worden door overheid en providers door spionagesoftware (Carrier IQ ), zonder dat de gebruiker dat weet. Bijvoorbeeld. Aan welke kant van de grens van de gerechtigdheid ligt dat? Als overheden fundamentele rechten ten aanzien van privacy niet respecteren. En grote vendoren die veiligheid niet als hoogste prioriteit hebben (verborgen agenda van grote bedrijven) en een onderlinge strijd uitvechten met als hoofdprijs zoveel mogelijk winst. Over de rug van de consument.
‘Hidden agenda’s’
De groeiende mogelijkheden en behoefte om informatie met elkaar te delen, brengt 'hidden agenda's' snel aan het licht. Onderling contact met 'vertrouwensrelaties' en andere verificatiemiddelen helpen ons te bepalen of iets nu echt 'goed' is voor ons. Hacktivisten proberen de waarheid naar boven te brengen. Vaak met succes, zodat de wetgeving onder druk wordt gezet om vraagstukken juridisch onder de loep te nemen. Gebruikers beseffen vaker hoe belangrijk het is om gezond verstand niet alleen te gebruiken, maar dit op digitaal vlak ook te ontplooien en proactief in te zetten. Diginotar maakte bijvoorbeeld niet eens gebruik van een antivirus!
Er komen niet alleen nieuwe wetten, maar ook nieuwe waarden en normen die passen bij onze digitale samenleving en onze veiligheid waarborgen. Zo kunnen we in alle 'vrijheid' bewegen op het internet en vooruitgang realiseren. Maar 'vrijheid' kent ook een nieuwe definitie. Want zoekmachines die ons bijvoorbeeld gepersonaliseerde informatie verschaffen geven ons geen vrijheid. Integendeel; ze belemmeren ons en houden ons onwetend. Want je weet immers niet wat je niet weet. Je moet ook in aanraking komen met zaken die je niet weet en waar je niet naar zoekt. Gebruikers zullen zich hier steeds meer bewust van worden en zoeken naar aanbieders die hieraan gehoor geven. Of ze gaan dit zelf invullen.
Zodra we door krijgen dat organisaties of overheden iets doen wat niet strookt met privacy wordt dit onmiddellijk gecommuniceerd. Apple haalde afluisterapparatuur uit zijn Iphone, Facebook paste haar beleid aan, net als Google. Diverse grote bedrijven moesten verantwoording afleggen. SOPA geeft overheden en bedrijven de mogelijkheid om internetgebruik dusdanig in te perken zodat gebruikers belemmerd worden in wat ze willen; in (relatieve) vrijheid met elkaar communiceren en informatie delen. Door kennis en vaardigheden te ontwikkelen, kunnen we onze vrijheid beschermen van cybercriminelen en belanghebbenden die bepalen welke informatie van ons gedeeld en gebruikt kan worden. Want het gaat tenslotte om 'onze' informatie!
Digitaal geld
Het digitale geld wordt steeds belangrijker; grote organisaties investeren heftig in de ontwikkeling van hiervan. Zoals American Express. Ook mobiele betalingen worden steeds meer van belang. Virtuele goederen kopen is een ander teken van het samengaan van de virtuele wereld in de fysieke wereld. Virtueel geld en het platform om dit te verwerken worden steeds dominanter. Dus ook de beveiliging eromheen. We zien dat het eigenlijk kinderlijk eenvoudig is om bankrekeningen te plunderen, identiteiten te stelen, te hacken en netwerken te infiltreren. De belangrijkste taak die gebruikers hebben is dan ook zich informeren en vaardigheden (verder) ontwikkelen. Middels nieuwe technologieën, hardware en software, manieren van communiceren en delen leren we dat ook. Door vallen en opstaan, dat wel. En daar zit dus onze zwakheid.
Groeiende behoefte om met elkaar in verbinding te zijn
De focus in 2012 wordt op het combineren van alle hardware en tools, zoals je Iphone met je Ipad en je Itouch. Steeds vaker zetten we informatie in Icloud. We delen meer en meer met familie en vrienden en communicatie en samenwerking is direct en realtime. Ook je smartphone, tablet en laptop worden voorzien van apps en via Cloud-aanbieders, zoals Google, verbonden. Voor bedrijven wordt interne kennis over een veilig netwerk steeds essentiëler. Maar ook een netwerk opbouwen van vertrouwensrelaties en verificatiemiddelen, om betere keuzes te maken en veiligheid te kunnen maximaliseren, is van belang. Om zo de continuïteit te kunnen waarborgen.
Beveiliging speelt een steeds grotere rol en cybercriminaliteit zal zich professioneel verder ontwikkelen. Als reactie hierop zullen consumenten, organisaties en overheden hun digitale kennis en vaardigheden meer uitbreiden. Zodat we uiteindelijk met z’n allen een infrastructuur creëren waarin we wereldwijd veilig kunnen communiceren en samenwerken. Een digitale wereld waarbij gebruikers het evenwicht bewaren welke normen en waarden horen bij onze digitale cultuur en waar onze vrijheid gewaarborgd wordt.
